Gelukkig zijn er meer ouders die een goede klus leveren door een goede, stabiele en liefdevolle opvoeding te geven dan ouders die het zwaar verprutsen met alle gevolgen van dien.
Helaas heb ik persoonlijk gezien wat een borderlinemoeder voor enorme schade heeft aangericht bij haar dochter.
Dochter (inmiddels 18 en bijna 19 jaar) loopt bij een therapeut en begint helaas te ontsporen. Veel blowen, zuipen, leeft meer in kroegen en clubs dan thuis. Heeft ook geen echt huis wat zwerft tussen woningen omdat moeders haar er zo uit kan gooien als er weer eens een ruzie is. Juist door de beroerde omgang tussen moeder en dochter was dochter al voor haar 18e het huis uit en zwierf wat tusen woningen in de familie. Lekker rustig en stabiel.
Moeders zegt ondertussen doodleuk dat haar dochter haar manipuileert en zorgt dat ze wild wordt. Moeders draait de rollen gewoon om.
Na een ruzie kan moeders sorry zeggen maar zegt dan ook gelijk dat de ruzie de schuld van haar dochter was want zij begon ruzie te zoeken en bewust te kwesten. Dus sorry voor de stoel naar je hoofd maar je vroeg er wel om. En tijdens dat goedpraten van haar wangedrag noemt ze haat therapeut want die zegt ook dat haar dochter manipuleert en zorgt voor stress en een slecht leven voor haar moeder. Triest maar zo redeneert ze wel. Dit deed ze vroegah ook met mij dus ik herken het wel.
Heel veel ruzies tussen dochter en moeder over zaken uit het verleden. Leugens, zwartmakerijen door haar moeder van haar vader incl heftige leugens, zeggen dat dochter ongewenst was, vader zou met de pil hebben geklooid, dat ze nooit van haar vader heeft gehouden, dat haar dochter meer van haar vader houdt dan van haar moeder en dat terwijl die vader zo slecht was voor haar moeder en haar dochter, mishandelingen etc etc …) en dit gedurende vele jaren. Ook voordat ik in de picture kwam blijkbaar.
Ik snap het advies van Bronkhorst steeds beter. Heb het vaker gehoord van professionals in mijn omgeving die ik heb geraadpleegd.
Ik zit nu met een enorm dilemma … hoe hou ik mijn kind buiten deze kwalijke invloed van zijn moeder. Ik zeg dit omdat de geschiedenis zich (dreigt te) herhaalt (/herhalen).
Maar ik ben niet van gisteren dus heb de nodige instanties erbij betrokken. Niet achterbaks maar heel direct moeders en ook haar dochter betrokken bij mijn handelen. Open en eerlijk in het belang van mijn kind.
Moeders is een tijd heel erg boos op mij geweest omdat ik mijn bezorgdheid heb geuit bij haar huisarts, ggd, school, etc. Haar dochter is heel blij dat ik dit heb gedaan want ze wil dat haar broertje anders wordt opgevoed dan zij is opgevoed. En dat zegt ze ronduit waar haar moeder bij is.
Mijn geluk is dat sommige van deze instanties haar al kritisch aan het volgen zijn. Er zijn apart van mij zorgmeldingen geweest door professionals (kinderarts, politie, school). Wat ben ik daar enorm blij om.
Ex heeft gedreigd met weigeren omgang, valse aangiftes tegen mij maar ook dat is allemaal in rechte afgehandeld. Omgang en gezag is geregeld nadat ik dit heb verzocht via de rechter. Rechter was erg snel klaar met haar. Extreem gedrag zelfs in de rechtszaal.
Snap trouwens werkelijk niet dat een advocaat wenst mee te werken aan haar zaak waar duidelijk de moeder niet deugt (valse beschuldigingen van extreme dingen als bezit van kinderporno, mijn huis zou een komen en gaan zijn van homo's transseksuelen, hoeren en weet ik wat allemaal nog meer, ik zou mijn zoontje aan dit alles blootstellen).
Achteraf is duidelijk geworden dat ex zelf een verleden heeft dat ronduit discutabel is en blijkbaar was dit een projectie van haar.
Dus, ondanks dat er ongetwijfeld zeer veel mensen met BL goed hun kinderen opvoeden zijn er een aantal patienten die dat domweg niet kunnen. Mijn ex is daar duidelijk een van. Ze geeft het de laatste tijd vaker aan dat ze het niet meer trekt en dat ik ons zoontje maar in huis moet nemen. Ik zeg dan oke, laten we dat officieel maken, dan kan ik zaken ingang zetten m.b.t. school, opvang etc. Vervolgens krabbelt ze terug: ik ben niet gek. Ga mijn zoontje niet afstaan. Over mijn lijk …. ben mijn oudste dochter al kwijtgeraakt (ja, ze heeft nog een dochter die volledig bij haar vader is opgegroeid).
Maar dat wil niet zeggen dat ik haar helemaal niet in de buurt van mijn kind wil hebben. Zeker niet. Want moeders is erg lief, zorgzaam, creatief met spelen met mijn zoontje etc. Echter, ze is lief en warm en geduldig als ze in goede doen is.
Helaas is er te vaak (bijna dagelijks tegenwoordig) wel wat aan de hand en zit mijn zoontje dan midden in de herrie, gejank, soms gooien met spullen.
Kans is dus aanwezig dat ik weer moet ingrijpen als e.e.a. te erg wordt. Maar ik zal niet aarzelen om een wijziging van hoofdverblijfplaats aan te vragen en de instanties wederom goed wakker te schudden want ik laat haar mijn zoontje niet zo kapotmaken.
Conclusie: Ondanks dat er goede ouders zijn met BL zijn er ook ouders die ronduit een gevaar zijn voor hun kinderen. Deze ouders moeten of zeer goed begeleid worden of het kind zal naar de andere ouder moeten voor rust, stabuiliteit en veiligheid.
Mooier kan ik het helaas niet maken.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
