moeder en dochter

  • stella

    Ik heb een dochter waar ik heel veel van hou, maar waar ik niet weet hoe ik ermee om moet gaan.

    Tot ong haar 12de jr heb ik een prachtige relatie met haar gehad en had ze veel vriendinnen en veliep alles normaal. Ze is nu 19 jr en heeft zelf een dochtertje van 1 jr. Woont al een aantal jaren niet meer bij ons thuis. Veel instellingen (ook gesloten) in en uit vanwege onhandelbaar gedrag en vanwege verkeerde vrienden ( crimineel circuit).

    Er zijn onderzoeken geweest, maar het is nooit tot een definitieve diagnose gekomen. Wel een soort van “hechtingsstoornis”.

    Ik heb altijd voor haar gevochten hoe moeilijk het ook voor mij was en ik het soms niet meer vol hield, maar ik ging door en bleef sterk en hield mij goed overeind. Ik kon haar zo goed begrijpen en vond en vind het afschuwelijk wat ze allemaal heeft meegemaakt en nog. Sinds een aantal jaren heeft ze een relatie ( vader van kind) en heeft haar al regelmatig mishandelt, ook tijdens zwangerschap en tot voor kort nog. Ze gaat telkens terug naar hem. Hoeveel ik ook met haar praat. Maar het praten wordt steeds moeilijker met haar. Ze wordt steeds kwader op mij, schreeuwt en stoot mij af.

    Afgelopen december wilde ze geen contact meer met mij. Twee weken geleden heeft ze weer contact met mij gezocht. Eerst heel rustig en dat ze goede plannen had en ze wilde mij weer zien. Eergisteren vertelde mij dat haar vriend in de gevangenis zit. Ze ziet er niet uit. Ze heeft gele plekken op haar armen en overal pijn en ook nog ziek. Ze wil graag dat ik haar verzorg, maar ik kan haar gedrag niet meer aan. Ze zegt zodra ik iets niet doe wat zij wil dat ze mij haat, dat ik gestoord ben, en stoot mij af en dat is tot vandaag doorgegaan. Dan belt ze mij of ik broodjes wil halen voor haar. Ik heb daarna de telefoon uit gezet en nog een smsje gestuurd dat ik niet meer op deze manier verder kan om haar te helpen.

    Ze accepteerd geen hulp, kan absoluut niet alleen zijn en lang alleen voor haar kind zorgen, haar flat is een puinhoop Ze heeft ernstige trauma's en volgens mij ernstige boderline en moet snel geholpen worden, liefst opgenomen. Mijn familie is ten einde raad en ook ik. Niemand kan haar lang om haar heen verdragen. ik kan haar niet in huis nemen. ik heb nog een dochter van 4 jaar. ik vind dit zo erg. Ik ben ten einde raad….ik hou zoveel van haar.

    Sorry, voor het lange verhaal…

    verwarde moeder….

  • Collie

    Ik denk dat je, vooral in het belang van je kleinkind, aan alle denkbare bellen moet trekken die maar mogelijk zijn.

    Voor zichzelf kan ze lang alle hulp weigeren, maar het klinkt niet alsof je kleindochter in een veilige omgeving opgroeit en hulp daarvoor zal je dochter wel móeten accepteren, daar zijn dwangmiddelen voor.

    Ik denk dat jij hier niets meer gaat bereiken, ze wil je niet horen, zo te horen en te lezen leeft ze niet bepaald gezond en wil ze dat jij naar haar ongezonde pijpen danst, lijkt me niet de juiste manier om hulp te kunnen bieden.

    Sterkte!