ADHD,Borderline of Narcisme,wat is het?

Anthony

02-10-2011 14:43

Mijn nickname is Anthony en ben helemaal nieuw hier. Mijn vrouwelijke partner vertoont, de laatste tijd vreemde en steeds erger de volgende symptomen,gedragingen en meningen. Ik zal er een paar op zit forum zetten. Let op: een paar want er zijn er veel meer!!
- Hoewel ik het niet als verwijt of commemtaar bedoel, denkt zij dat het wel een verwijt is en gaat vervolgend uit haar bol door mij dingen te verwijten die als een tang op een varken slaan. Als ik wel terecht commentaar lever op een rustig praqtende manier, draait ze alles 100% om.
Bij het minste geringste steekt ze haar, toch al heeeeeeel korte lontje aan. Laat me niet uitpraten. De hele dag een boze bui.
Sex is de laatste 3 jaar een sluitpost. Het is er wel maar heel weinig en dan nog hoofdzakelijk naar haar gericht. Daardoor prikt het me als ze andere mannen om de nek hangt. Was de sex okay,zoals de eerste 3 jaar van onze relatie.Toen vielen 3X per week de schilderijen van de muur af. Dan had ik met dat geflirt geen probleem. Wat betreft onze relatieperikelen,waar sex inderdaad een rol speelt,krijg ik altijd de schuld.
Ze gaat er prat op dat ze zo'n hoog IQ,140 (voor mij generlij EQ meer) heeft en velen moeten dat horen.Ze is voor veel mensen behulpzaam,maar dat moeten ze dan ook goed weten. Ze plaatst zich op een voetstuk,ik en anderen moeten haar dan bewierroken.Intimiteit wil ze alleen maar ontvangen. Geen oog voor een ander z'n gevoel of noden. Ze gaat er prat op dat ze zo goed andere mensen plat kan praten. Inderdaad kan ze ontzettend goed praten.Zelfs haar pcychologische hulpverleners zijn daar vebaast over. Ontzettend ad-rem. Binnen 0,1 seconde een verdedigend antwoord. Ze loopt al drie jaar bij een psychiator,(geen psycholoog( maar ik merk geen spatje verbetering. Het is altijd maar ikke,ikke. Heb je last van een overmatig libido? Jammer dan,pas als ik het heb,zullen we eens zien!! Ik mag dat beslist niet noemen, want dan isw het “met een luide en boze stem:”Begin je daar weer over“. Ik hou dan m”n mond want anders is het de hele dag bal “.Ïk bepaal dat.” En als ik uit frustratie wel verbaal doorga,wordt het een gigantische schreeuwpartij en gaat over tot slaan. Nog nooit heb ik een vrouw geslagen, zij mij wel 3X de laatste 3 jaar.
Alles, grote en kleine dingen moeten om haar draaien. Ze doet precies wat ze zelf wil en meestal bespreekt ze dat niet van tevoren. Binnen 1 seconde kan ze van humeur veranderen. De hele dag moet ik oppassen met wat ik zeg,kijk of loop. ' loop dus op eieren. Haar psychiator (vrouw) heeft mij nooit om een gesprek gevraagd. Net als thuis kan ik me daar niet uitspreken en ervaringen vertellen. Daaro doe ik het hier maar,alhoewel summier want er is nog veel meer. Hoofdzakelijk op het intieme vlak waar niks van deugt. Ook ik zal wel fouten maken en hebben. Oh,ja,vanaf ,smorgens 07.00 uur tot ,avonds laat zit ze op de k…t computer te zappen (Faceboek,Hyves,enz) Als ik plots binnen kom wordt een site weggedrukt en verschijnt er een onschuldige site die er achter stond. Waarschijnlijk is ze aan het pc-flirten.
Thuis kan ik m,n ei niet kwijt en bij de psychologie van haar ook niet. Daarom zijn jullie de klos.Bedankt voor het lezen. Groet Anthony.
Collie

03-10-2011 12:36

Welkom op het prikbord Anthony.
Zoals je wel zult begrijpen kunnen we hier op het forum geen diagnoses stellen, dit soort problematiek kan eigenlijk alleen gediagnosticeerd worden middels een persoonlijkheidsonderzoek dat meestal enkele dagen in beslag neemt en zo in elkaar zit dat zelfs iemand met een iq van 140 die niet kan bedotten.
Sowieso denk ik dat jouw partner niet zozeer bij een psychiater thuishoort, die gaat over ziektes en medicatie, maar bij een in persoonlijkheidsstoornissen gespecialiseerd psycholoog, daar gaat het nl veel meer om gedrag.
Dit soort klachten komt nl zélden voort uit een psychiatrische ziekte (schizofrenie, depressie, meervoudige persoonlijkheidsstoornis) maar is vaak ‘aangeleerd’ gedrag… en dan moet je dat aanleren zien vanaf de jongste jaren van iemand.
Wel kun je voor jezelf eens een afspraak maken bij je huisarts, er bestaan cursussen om beter te leren omgaan met dit soort gedrag bij een ander.
Anthony

03-10-2011 13:22

Dank voor uw antwoord, Collie. En zal uw raad in acht nemen. Groet Anthony
s

15-10-2011 19:52

hoi,het is inderdaad niet aan ons om een diagnose te stellen maar op mij komt het over als een narsistische persoonlijkheidsstoornis.dit zeg ik om dat ik vele jaren ervaring heb met een narsist en inmiddels mega veel heb gelezen over narcisme.Ik adviseer je om op google te gaan lezen over narcisme en daar zal je heel veel van het gedrag herkennen. grt s
Brian

25-10-2011 23:12

Nederlanders worden eigenlijk opgeleid tot individu, niet tot het deeluitmaken van een partnerverbintenis (relatie). In de meeste culturen heeft het individu zelf geen waarde. Een mens is pas compleet in een passende relatie. Een individu is pas volwassen, zo telt, als deze is uitgegroeid tot mondige consument. Dus de wettelijke aansprakelijke leeftijd van achttien jaar heeft bereikt. Hersens van een mens zijn pas ongeveer als achtentwintigjarige volgroeid. Nog iets is opmerkelijk. In de jaren zeventig is een hele generatie opgegroeid onder het credo de keuze is heilig. Keuzevrijheid is een kinderrecht. Ouders van toen zijn min of meer goedmoedig gedwongen aftezien van hun ouderlijke plicht. In die tijd vroegen leraren vaak aan de kinderen: Wie is er voor, dat we dat gaan doen? Dit had iets te maken met doorgeschoten democratische grondbeginselen. Na een bovendien antiautoritaire tijd, schaamt iedereen zich ook nog een keer voor het nemen van verantwoordelijkheid. Het gedrag van je besproken vriendin is duidelijk een resultaat van opgedwongen emancipering. In nederland is emancipatie ondertussen geen vrije keuze meer maar een gedicteerde verplichting. Dit is zo gekomen omdat we zijn gaan geloven dat een mens, een geslachtloze consument is, die wettelijk aansprakelijk is met achttien jaar. Veel vrouwen trekken deze opgelegde onnatuurlijke vorm van geestelijke modificatie uiteindelijk niet langer en ontvangen serieuze medische diagnoses die uiteindelijk via de DSMvoorschriften in ziektes vertaald worden. Hiertegen helpen dan slechts medicijnen. Een echt systeem verplicht kinderen niet tot het aanleren van geslachtsloos gedrag. In nederland is dit helaas al decennias de praktijk.
Henk

21-11-2011 11:01

Anthony Schreef:
——————————————————-
> Mijn nickname is Anthony en ben helemaal nieuw
> hier. Mijn vrouwelijke partner vertoont, de
> laatste tijd vreemde en steeds erger de volgende
> symptomen,gedragingen en meningen. Ik zal er een
> paar op zit forum zetten. Let op: een paar want er
> zijn er veel meer!!
Hoi Anthony,
Ik herken al je opmerkingen, ik zou het zo geschreven kunnen hebben. Mijn partner heeft dezelfde gedrag.
Ik zou zeggen een flinke kans op Borderline, hoewel het misschien niet op alle 9 kenmerken raak is.
Mijn partner voldoet er waarschijnlijk net aan, maar de diagnose is nooit gesteld. Gelukkig maakt ik geen zelfmoordpogingen en bekrassingen mee.
Wel ben ik een paar keer geslagen en bepaald mijn vriendin wanneer er ‘gepraat’ moet worden, ook wanneer het genoeg is geweest.
Ik ben alle controle kwijt. Communicatie is erg moeilijk en ik klap dicht na de zoveelste onterechte verwijten-regen. In feiten reageren werkt niet want het lukt toch altijd om mij de schuld te geven.
Nadat ik merkte dat ik zo niet doorwou en ik geloofde dat ik het aan mij lag (na jarenlagne intimidatie), ben ik gaan praten met een therapeut en die vertelde me na de 2e sessie dat ik maar eens op Borderline moest gaan googelen…. Ik had daar nog nooit van gehoord en ook geen relatie gelegd met mijn vriendin, ook nooit echt gedacht dat het (voor een deel) aan haar zou kunnen liggen.
Ik heb meegedaan aan een lotgenoten groep, dat gaf me steun. Uiteindelijk volg ik nu de training ‘omgaan met borderline’ van het GGZE.Dat helpt allemaal wel, maar toch blijf ik het moeilijk vinden om telkens de ‘wijste’ te moeten zijn, ik moet me veranderen, aanpassen en ‘volgens de boeken’ reageren. Natuurlijk leer ik erg veel over mezelf, maar ik wil eigenlijk in een normale/gezonde relatie zitten met z'n up's en down's maar dan minder heftig, met respect en dat we er van 2 kanten aan werken. Door de training ga ik me anders gedragen, dat werkt niet goed bij mijn partner, die ziet de verandering en snapt niet dat ze me slecht kan raken, en gaat steeds heftiger reageren om toch iets te vinden om me te raken.
Toch merk ik dat ik persoonlijk sterker word en als het zal leiden tot het einde van onze relatie, dan is dat maar zo. Ik kan me niet meer laten domineren door iemand anders.
Het mooiste zou zijn als mijn vriendin zou inzien dat ze toch buiten de ‘normen’ reageert, maar dat mag ik niet verwachten en zelfs dat zal niet leiden tot spectaculaire resultaten. Althans dat zie ik bij mijn lotgenoten, waar partners met de diagnose en die al een training hebben gevolgd wel wat milder zijn geworden, maar toch nog erg ‘moeilijk’ blijven. Het zou voor mij toch wel een reden zijn om haar meer te gaan waarderen, want daar is nu weinig meer van over.
Ik denk eraan om ermee te stoppen als dit niet gaat gebeuren. Dat heb ik een klein jaar geleden ook geprobeerd om ermee te stoppen en ben gelijk 5 kg kwijtgeraakt aan de stress, er waren geen afspraken te maken ook het feit dat de afspraken met de kinderen onduidelijk waren heb ik besloten om het nog een kans te geven, ook met de trainingen en ik heb ook een relatietherapeut gevonden met specialisme Borderline en autisme (die verwijten krijg ik telkens)
Ik snak in elk geval naar rust en respect, de training helpt daarin. Ik weet dat die landelijk gegeven wordt.
Het ging ineens weer veel over mij, ik ben er ook extreem mee bezig op dit moment, maar misschien heb je er iets aan.
Ik zou in elk geval eens kijken naar een training voor jezelf of er wat meer over gaan lezen. Oplossen zal niet lukken.
Ik zou graag willen dat iemand me helpt en zegt wat ik moet doen, maar dat kan helaas niet… Ik zal zelf beslissingen moeten nemen.
Anthony dat geld ook voor jou, maar het helpt veel om meer te weten over de problemen.
Succes en erg veel sterkte!
Henkie11
Collie

21-11-2011 13:53

wat een bijzonder duidelijk, eerlijk stuk heb je geschreven Henkie!
Ik wens je veel wijsheid en sterkte toe!
Itheka

21-11-2011 17:04

.Eigenlijk had ik hier een antwoord geplaatst voor Anthony, Henk en Ronald.
Ik heb het bericht een paar keer veranderd en uiteindelijk helemaal verwijderd.
Een paar jaar geleden heb ik namelijk op dit bord tegen een paar schenen geschopt en dat is me toen erg kwalijk genomen. Na die tijd ben ik hier niet meer geweest. Ik had toen een andere nickname, maar oude prikkers weten het misschien nog wel.
Toevallig kwam ik hier gisteren weer terecht en alles van wat wij destijds zelf hebben meegemaakt kwam weer boven door de berichten die ik las en hieruit kwam mijn antwoord voort.
Maar toen ik me weer realiseerde wat de reacties hierop waren op dit prikbord, heb ik uiteindelijk besloten om het hele bericht te verwijderen. Ik wil namelijk niemand pijn doen.
Mijn nicknaam heb ik dit jaar pas veranderd om diverse redenen, maar op de andere prikborden waar ik wel eens kom heb ik uitgelegd waarom ik dat heb gedaan. Het heeft niets met dit bordje te maken.
Eerst was ik van plan het zo te laten, maar aan een bericht zonder inhoud heeft niemand natuurlijk iets.
Anthony, Henk en Ronald, als één van jullie zou willen weten wat ik oorspronkelijk had geschreven, stuur me dan een pb.
Henk

22-11-2011 10:08

Collie, moderator Schreef:
——————————————————-
> wat een bijzonder duidelijk, eerlijk stuk heb je
> geschreven Henkie!
> Ik wens je veel wijsheid en sterkte toe!
Dank je wel, ik zit blijkbaar aan het einde van het traject, ik heb me flink ingelezen, volg de goeie trainingen, doe mijn huiswerk en probeer op de juiste manier te reageren. Ik blijf (met moeite) mijn hobby's doen en kan erover praten met vrienden. Ik heb het gevoel dat ik alles gedaan heb wat mogelijk is. Ook dat ik het snap en zie wat voor patronen we hebben en hoe mijn vriendin reageert en wat haar valkuilen zijn.
Toch lost het weinig op. De oplossing zie ik nog steeds niet. De wijsheid en sterkte heb ik heel hard nodig. in de vele gesprekken die samen met mijn vriendin heb, kan ik in het begin nog wel redelijk discussiëren, maar al snel verzandt het in de tantra's, belerende toon, verwijten naar mij en ik sluit me weer af, omdat reageren niet werkt.
Een mogelijk oplossing is tijdelijk uit elkaar, maar dat lost het borderline probleem niet op, ik weet zeker dat het gewoon weer terug gaat komen als we weer bij elkaar zijn, het is er altijd geweest. Een psycholoog had ook dit voorstel gedaan, maar die had geen verstand van Borderline. Bij ‘normale’ relatie-problemen denk ik dat het goed is om eens afstand te nemen en over irritatie heen te stappen. Bij borderline werkt dat niet.
Ik zie misschien heil in een LAT relatie, wat eigenlijk een halve scheiding is. Op zich hebben we dezelfde hobby's en kunnen we best leuke dingen samen doen, zonder stress gaat het over het algemeen best goed. Als we minder gemeenschappelijk hebben, zou het best rustiger kunnen zijn. Het was een optie waar mijn vriendin mee kwam (geen idee hoe serieus dat was), maar ik zie er veel voordelen in. Wel wil ik dan een ouderschapsplan schrijven om alle regelingen m.b.t.. de kinderen goed te regelen. Verder ook alle financiële relaties verbreken, dus uitkopen. Ik denk niet dat we dan nog ooit gaan samenwonen, maar een goede relatie met haar houden zou voor mij echt een droom zijn: leuke dingen doen samen met de kinderen, samen ouders blijven voor de kinderen. Ik weet niet of dat ooit zal gaan lukken, maar zou wel erg mooi zijn, vooral ook voor de kinderen, waarbij zowel blijven als weggaan heftig is.
Het ideale plaatje van samen oud worden met haar, het krijgen van respect en rust lijkt heel, heel erg ver weg. Ook al lijkt het soms weer ineens dichtbij en krijg ik hoop, kan binnen 1 sec weer omdraaien. Hoewel ik gek ben op achtbanen, sla ik deze liever over!
Henkie11
Jan

15-04-2013 22:46

Hallo Anthony,
Ik zie je relaas vandaag pas en moet gelijk reageren. Mijn relatie met een vrouw tien jaar geleden. Nu tien jaar gescheiden 3 rechtzaken over omgang verder en vandaag de bodem procedure die ZIJ tegen mij was gestart, met een door haar gelaste onderzoek door de raad voor de kinder bescherming. Uitslag van de raad is negatief voor haar, haar beweringen zijn gelogen, onze dochter (15) woont inmiddels bij mij en zij verleent mij momenteel geen toegang tot mijn zoon (11). Ze verschijnt vandaag gewoon niet voor de rechter. Ze vind het te emotioneel te beladen om haar dochter weer te zien volgens haar advocaat. Ze sluit mijn dochter van de zomer letterlijk en figuurlijk buiten voor 6 weken, ze plaatst mijn dochter in een crises opvang. Ze kijkt de laatste 7 maanden niet naar haar om, maar ze wil wel dat ze weer thuis bij moeder komt wonen. Mijn zoon wil dol graag weer omgang bij mij thuis (onderzoek bureau jeugdzorg, onderzoek raad vd kinderbescherming), maar nog steeds vind ze het geen goede omgeving voor mijn zoon en probeert tijd te rekken door heel laat te reageren.. Dit soort mensen zijn onverbiddelijk, gaan maar door en geven nooit toe. Vooral omdat het hier een vrouw is die deze storing heeft is het nog lastiger om aan te wijzen waar de schoen wringt in de relatie. Ze misbruiken je gevoel, ze manipuleren, en ze chanteren je, liegen en bedriegen, maar heel sluw geslepen. Als je in een relatie zit met zo'n persoon wordt je gek van onzekerheid, ze maken je gek. 1 remedie zo snel mogelijk verlaten, zorg dat ze niet bij je financiële of materiële eigendommen kan komen en zorg voor jezelf en heb je kinderen, laat haar jou die kinderen niet door allerlei ongein van je afpakken

ADHD,Borderline of Narcisme,wat is het?

Anthony

Collie

Anthony

s

Brian

Henk

Collie

Itheka

Henk

Jan