schema therapie

  • maggot

    Collie ik moet zeggen dat schema therapie goede inlvloeden heeft op mijn leven. Ik kan nu veel beter alles in perspectief zien. Het kost een hoop energie, echt een ton energie. Ik ben vaak ook uitgeput. Maar ik krijg goede reacties van mensen die wat verder weg van me staan. Wat ik ben zelf van alleen zwarte t-shirts met doodskoppen overgestapt op kleurrijke shirts met onzin prints. En het voelt goed. Nu weet ik dat die andere shirts heel erg passen bij het houden van mensen op afstand. Ik ben ook minder gaan werken vanwege de therapie en dat bevalt me ook erg goed. geeft ook wat meer rust en ruimte. Goed borderline heb ik nog steeds maar het leven is wel meer leefbaar geworden. Ik moet wel scherp blijven, want de dingen die ik vroeger deed doe ik soms nog wel, en daar baal ik wel van. Soms is het nog echt overleven, om de dag doortestaan of met mensen om te gaan.

    Collie ik had een vraagje aan je. Heb jij misschien wat tips hoe ik aan mijn schema verlating kan werken? En wat tips hoe ik de modi onthechte beschermer kan verminderen, en het kwetsbare kind dus meer ruimte te geven? Vooral dat laatste is erg belangrijk. Want daar zit ik nog dagelijks in. Ik vraag het jou want jij hebt ook schema therapie gevolgd

    Ik weet nog niet wat ik hierna ga doen. Ik wil het eigenlijk op mijnzelf proberen. Maar ik weet ook dat ik wat met mijn eetstoornis wil doen. Ik weet nu ik de controle over andere dingen los laat (welke ik nooit echt onder controle had) ik minder ga eten om toch nog ergens invloed op te hebben. En me geestelijk krachtig kan voelen. Zo van ik heb honger maar ik negeer dat, zie hoe sterk ik ben. Of dit is iets waar jij geen invloed op hebt, haha. Ik heb toen het van het weekend slecht ging zelfs zo'n pro anna site bezocht. En daar ben ik nu erg van geschrokken. Vooral hoe normaal ik het vondt. Echt eng, ik heb gezworen dat niet meer te doen.

    Dit is niet echt wat ik wilde zeggen maar het voldoet voor nu.

    Groetjes Edwin

  • Collie

    Hoi Erwin,

    Wat fijn, dat de schematherapie voor jou ook werkt, het is idd héél hard werken, kan me best voorstellen dat je aan het einde van de dag helemaal uitgeput bent, want ‘bewusteloos leven’, dus leven zonder eerst na te denken, zit er voor iemand die de schematherapie volgt helemaal niet in; alles zal telkens bekeken, benoemd, hernoemd en opnieuw bekeken moeten worden voor je jezelf maar kunt of mag geloven.

    Helaas zijn er op jouw vragen geen eenduidige antwoorden; wat voor mij prima werkte kan voor jou een reuzevalkuil zijn waar je moeilijk weer uitkomt, ik denk dat je zoiets alleen samen met een persoonlijk behandelaar uit kunt vogelen; een behandelaar die inmiddels wel in de gaten heeft hoe jij, in grote lijnen, in elkaar steekt.

    Dat kwetsbare kind zit ook nog heel erg in me, maar die mag er gewoon zijn, ik heb er een verstandige, liefhebbende moederfiguur langsgezet die het kwetsbare kind de ruimte geeft, het beschermt, maar wel 1 die zo wijs is dat ze weet dat een mens het niet lang volhoudt, zonder medemensen, zonder liefde van en naar anderen, zonder hulp. Op die manier heeft de onthechte beschermer weinig kans meer, ook al vond ik dat soms best een handig schema om in te zitten… alleen wordt je er op termijn niet gelukkiger van.

    Wat betreft de ana-toestanden… helpt het je als ik je zeg dat er geen kunst aan is, om niet te eten??? Dat kan bijna elk klein kind zo rond zn 2 jaar, al was het maar omdat het leuk is dat je je ouders daarmee op de kast kunt krijgen, elke peuter kan het en probeert op die manier een periode zijn mogelijkheden en de grenzen van zn opvoeders uit…

    Een kunst is het, om gezond te eten, de juiste voedingsmiddelen uit te zoeken, goed voor jezelf te zorgen… DAT is controle hebben over jezelf…