Voorstellen

Lieveke

30-03-2010 12:08

Beste allemaal,
Ben een ex. van een mogelijke borderliner.
De reden dat ik eens op dit prikbord kom kijken is omdat ik op zoek ben naar een manier
hoe ik mijn ex. duidelijk kan maken dat hij een persoonlijkheidsstoornis heeft.
Enkelen onder jullie zullen misschien denken "hmmmmmmmmm waar maak je jezelf nog druk
over, het is toch je ex"!! Helemaal mee eens en ik weet ook dat ik zijn verzorger of wat dan
ook niet ben maar omdat ik het leed onder ogen durf te zien, niet weg loop voor verantwoordelijkheden
en zijn kinderen of hun kinderen een mogelijke vorm van zouden kunnen hebben/krijgen zoek ik toch
een manier een poging te wagen het leed zo klein mogelijk te houden.
Zijn moeder heeft het nooit gezien maar door mijn volhardendheid en het onder ogen durven zien
dat er iets mis met hem is (iemand dus echt lief hebben), veel met haar gepraat over vroeger is
er bv. o.a. naar boven gekomen dat hij erfelijk belast is (oom is schysofreen). Veel erover gelezen en
met mensen gesproken die ervaring hebben met mensen die een persoonlijkheidsstoornis zijn we
tot de conclusie gekomen dat hij een vorm van heeft oftewel, bijna zeker, dat hij borderline heeft.
Helaas ontbreekt het zijn moeder de kracht om het hem duidelijk te maken ze wil, net als hij,
o.a. geen ruzie en is bang voor zijn uitbarstingen (overigens nooit bij mij gedaan) oftewel "kop in het zand
steken en de ellende die er al is geweest en nog gaat volgen maar laat gebeuren en vervolgens uit de weg
gaat". Vergetende dat het proces zich keer op keer zal herhalen, anderen veel verdiet aan wordt gedaan,
zijn kinderen hem niet meer serieus nemen en zijn ex. maar één doel in dit leven heeft ………….. hem helemaal
kapot maken (zijn overigens al 11 jaar uit elkaar). Niet wetende dat degene waar ze toch 20 jaar mee samen is
geweest, 2 kinderen mee heeft gekregen, die van de een op de andere dag was vertrokken uiteindelijk een
persoonlijkheidsstoornis blijkt te hebben.
Hetgeen me nu nog ontbreekt is een manier het hem duidelijk te maken zonder dat hij de deur uitloopt
en denkt dat ik degene ben die een probleem heeft, vervolgens weer bij zijn huidige partner binnenloopt
en na verloop van tijd het begin van het einde wederom plaats zal vinden.
Ik hoop dat iemand me een hand toe kan rijken ………….. op wat voor manier kan ik het hem het beste vertellen?
Op voorhand dank ik jullie alvast voor jullie positieve reacties.
Groetjes van een vrouw die, ondanks alle “ellende” die ze op haar pad heeft gehad, nog steeds positief in dit
leven staat, Alles heeft een reden is mijn motto.
Lieveke.
Collie

30-03-2010 12:16

Zoveel mensen er bestaan, zoveel manieren er zijn om een moeilijk gesprek te voeren en iemand met (misschien) borderline is daarin niks anders dan de rest van de wereld.
Een zinnig advies is daar dus niet over te geven.
Met ‘diagnoses’ komen helpt in ieder geval meestal niet om mensen naar je te laten luisteren.
Je zou je bezorgdheid om hem uit kunnen spreken en hem kunnen vragen of hij geen hulp zou kunnen gebruiken om zijn leven wat beter op de rails te krijgen, maar hóe, dat is geheel afhankelijk van de persoon en de relatie die je daarmee hebt.
Overigens klinkt zijn ex zieker dan de persoon waar je het over hebt.
Lieveke

30-03-2010 15:09

Dank je Collie voor je reactie.
Weet dat communiceren voor veel mensen moeilijk is, gelukkig ben ik door schade en schande op een level gekomen dat ik eerst probeer in te schatten hoe het beste iets gezegd kan worden afhankelijk van de persoon die je voor je hebt en de situatie.
Uiteraard sla ik ook nog wel eens de plank mis, ben ook maar een mens:) maar doorsnee genomen weet ik de juiste woorden te vinden en op de juiste plaats te gebruiken.
Dat is misschien ook één van de reden dat ik hier om advies vraag, zou het jammer vinden als ik het verkeerd aanpak en hij vervolgens blijft denken dat alles wat gebeurd is in het verleden niet aan hem ligt.
Het probleem zit hem in deze, hij heeft kort op zichzelf gezeten omdat ik even genoeg had dat hij voor de 3de keer met dezelfde vreemd was gegaan. De dame in kwestie woont in dezelfde straat ……………. ja je raad het al ze wonen nu ook samen! Hij heeft haar in 1 jaar tijd 4x laten weten dat hij niets meer met haar te maken wil hebben, zodra we weer meer contact hadden en ik laat weten dat hij misschien eens hulp moet gaan zoeken omdat er meer aan de hand is dan hij kan overzien zit hij de volgende dag weer bij haar op de stoep. Zij (10 jaar jonger, kind van 12 en kijkt tegen hem op) presenteerd zich iedere keer weer op een dienblad en heeft het idee dat ze echt voor elkaar bestemd zijn. Zolang hij iedere keer weer iemand vindt is er voor hem geen reden om beter naar zichzelf te gaan kijken. Ze heeft zichzelf vorig jaar zelfs laten bezwangeren door hem, hij wilde dit niet en om hem te “houden” heeft ze abortus laten plegen, ja waar hebben we het nog over! Hij is de dag na de abortus meteen weer bij haar vertrokken. Ik had de laatste keer,dat hij op hangende pootjes terug kwam, de hoop dat zij hem niet meer toe zou laten waardoor de weg naar hulp ingezet kon worden …………. helaas. Ze heeft de laatste keer dat hij haar gezegd heeft dat hij echt klaar met haar was blijkbaar nog niet voldoende verdriet gehad. Nu heb ik de deur dicht gegooid oftewel toen hij wederom twijfelde over zijn gevoelens voor mij was ik er klaar mee.
Ondanks mijn liefde voor hem moest ik mezelf gaan beschermen, energie ging teveel verloren, onevenwichtigheid wordt ik niet vrolijk van en heb teveel om voor te zorgen dat ik de boel de boel niet kan laten.
Ik heb hem iedere keer los gelaten in de veronderstelling dat hij zeker niet meer terug zou komen, om de een of andere reden blijft hij dit wel doen. Wie weet is dat, nu ze samen wonen, over en doet hij er alles aan om haar te behagen, voor zolang hij het vol kan houden.
Je begrijpt nu misschien dat het “op de rails” zetten bij hem nu waarschijnlijk niet afdoende is om hem te “bewegen” hulp te gaan zoeken.
Grtjs,
Lieveke.
Collie

30-03-2010 15:23

nee, dat zal het zeker niet zijn, maar zolang hij niet ZELF het idee heeft dat hij problematisch bezig is en hij geen acuut gevaar voor zichzelf of derden oplevert, valt daar heel weinig aan te veranderen… en is dat zéker jouw verantwoordelijkheid niet.
Je kunt zijn manier van leven veroordelen, je kunt je zorgen maken over zijn volgende geliefde, maar iets veranderen kun je niet… en een ex is meestal niet degene waar iemand met ernstige problematiek goed naar zal luisteren.
Het enige wat jouw verantwoordelijkheid is, is om hem ECHT los te laten…
Je zegt wel dat je hem hebt losgelaten, maar hij speelt nog wel een heel belangrijke rol in jouw bovenkamertje… dat strookt niet met elkaar.
Jij wil hem niet als partner, hij vergooit zijn leven… klaar…
Pas als hij ZELF gaat inzien dat hij zijn leven vergooit, is er ruimte voor verandering, en die wordt over het algemeen niet door exen in gang gezet.
Lieveke

31-03-2010 19:51

Beste Collie,
Gisteren heeft hij zijn laatste spullen opgehaald en heeft me gevraagd welk vermoeden er bij mij over hem dan speelt.
Goed gesprek gehad over zijn gedrag, wat in zij ogen wel en niet “normaal” is. Hij is zich ter dege bewust dat hetgeen er allemaal
heeft gespeeld niet door de beugel kan. Diverse dingen uit zijn verleden besproken en tevens mijn bezorgdheid uitgesproken
voor de toekomst. Klinkt misschien vreemd maar we kunnen over dit soort dingen wel praten zonder dat er onvertogen woorden
of wat dan ook vallen.
Het ligt nu bij hem ik ben het kwijt waardoor het laatste stukje loslaten bij mij in gang gezet kan worden. Tuurlijk liet het me niet los,
wanneer ik zie dat degene waar ik van gehouden heb zich te gronden werpt, ook al kan ik er niets aan doen.
Hij heeft nu genoeg stof tot nadenken, doet hij er iets mee of niets mee het is en blijft zijn probleem, kan mezelf i.i.g nooit
kwalijk nemen dat ik er niet alles aan heb gedaan om het hem duidelijk te maken. Zijn moeder heeft me nog gebeld en huilde
aan de telefoon van blijdschap dat ik de “kolen uit het vuur heb durven halen” zij kon het niet aan en heeft de kracht niet om
met hem hierover in discussie te gaan.
Het is goed zo, voor mij een opluchting dat ik uiteindelijk toch mijn vermoeden tegen hem heb uitgesproken.
Collie

01-04-2010 11:47

dat klinkt idd heel goed meis… ik hoop dat je vanaf nu echt verder kunt met je eigen leven; je hebt gedaan wat je mogelijkerwijs maar kón.
Sterkte!

Voorstellen

Lieveke

Collie

Lieveke

Collie

Lieveke

Collie