Vriendschappen

  • Bordie_1982

    Hallo allemaal,

    Ik heb een vraagje.

    Ik heb (net als de meesten van jullie) Borderline, en stoot op de een of andere manier iedereen van me af.

    Vrienden heb ik niet, familie zoekt me weinig tot nooit op, en zodra nieuwe mensen horen dat ik Borderline heb zijn ze in 1x met de noorderzon vertrokken en willen ze niks meer met mij te doen hebben!

    Ik voel me zo ontzettend eenzaam.

    Ik ben dan wel al bijna 5 jaar getrouwd met een schat van een man, en heb 2 zoontjes, maar ik zou zo graag een beste vriendin willen hebben (met of zonder borderline) met wie ik zowel lief als leed kan delen, en met wie ik leuke dingen kan ondernemen. iemand die mij accepteerd zoals ik ben, en die, net als ik, bereid is om energie in een vriendschap te steken, zonder elke keer veroordeeld te worden of aan de kant gezet te worden bij de kleinste aanvaringen.

    Wie herkend dit? en wie wil er (lotgenoten) contact?

    Liefs Jill (27 jaar uit Drachten)

  • Collie

    Welkom op het prikbord Jill.

    Ik heb gemerkt dat mensen minder snel weghollen van je, als je niet luid en duidelijk vertelt dat je borderline hebt.

    Dankzij de media, is alleen de hele erge, hele vervelende, hele verregaande borderline onder de mensen bekend, niet de mensen die vechten om een zo normaal en redelijk mogelijk leven te leiden.

    Zelf ondervang ik dat, door wel te vertellen dat ik soms last kan hebben van heftige emoties…

    Over het algemeen, ben ik zelf niet zo'n lotgenotencontact-mens, mensen met borderline zijn er vaak (niet altijd dus) sterren in om samen onder te duiken in alle narigheid en verdriet die het leven te bieden heeft en daar worden je borderlineklachten niet minder van.

    Maar wie weet, werkt het voor jou anders.

  • matthies

    beste Jill,

    ikzelf heb geen borderline, maar mijn vriendin vertoont erg veel symptomen ervan, echter het bespreekbaar maken van hulp zoeken is zeer moeilijk. je kunt mijn verhaal vinden onder het draadje “sypmtomen borderline”

    Ik zou graag contact met je hebben en ervaringen met je delen zodat ik ervan kan leren hoe het is vanuit iemand met borderline om omgang met anderen te hebben, dingen die moeilijk gaan, enz. Ik hoop dat ik voor jou ook wat meer vertellen kan over hoe het is om met iemand met borderline (achtige symptomen) om te gaan, dat dat ook inderdaad wel eens moeilijk kan zijn, maar (in mijn geval) desondanks meer dan de moeite waard is.

    Omwille van de huidige toestand in mijn relatie zou ik wel graag voorlopig alleen via mail/forum contact houden, je kan van mij altijd verwachten dat ik binnen 3-4 dagen zal reageren. Ik hoop dat je dat leuk lijkt om contact te houden, ondanks dat ik niet snel voor jou de rol van “beste vriendin” zou kunnen vervullen.

  • Esther

    Hoi Jill,

    Wat ik nooit heb gedaan is vertellen dat ik borderline heb. Om te beginnen stuitte dat voral bij mijzelf op weerstand omdat ik als mens gezien wil worden en niet als een borderliner of iemand met een psychische stoornis.

    Ik leef nu 18 jaar met deze diagnose en heb veel therapie gehad. Ik kan er sinds jaren goed mee overweg en weet waar mijn valkuilen en grenzen liggen. Echter voel ik me wel heel eenzaam en vaak zwaar. Enerzijds wil ik graag contact met mensen, anderzijds drukt dit als een zware last. Helaas lijkt dit maar niet te veranderen.

    Nu ik moeder ben geworden lijkt het wel of de symptomen zijn verergert. Ik zou ook heel graag met lotgenoten/geinteresseerden willen mailen.

    Ik ben 38 jaar en heb een dochtertje van 1,5 jaar, gelukkig een lieve man en toch een stabiel leven wat mij op de been houd.

    Wie mailt?

    Groetjes Esther

  • Stranger

    Niet mee eens elke borderline is verschillend en het zou nog is goed kunnen klikken

    Je denkt teveel in hokjes en termen,.

    Groetjes

  • Collie

    Je leest niet goed, ik spreek enkel voor mezelf in bovenstaand bericht en stel daarbij dat het voor topicstarter heel anders zou kunnen werken…