hallo,
Ik haat het dat belgie zich niet zo bezighoudt met borderline.
Als je tegen een Nederlander zou zeggen: “ik heb borderline”,dan weten ze meteen over wat je het hebt.
Als je datzelfde aan een Belg zegt antwoorden die: what the hell is borderline?
Dat maakt het voor mij soms zo moeilijk.
Gelukkig bestaan er veel nederlandse sites waar je met lotgenoten kunt praten.
Maar Belgie zou beter een vb nemen aan nederland potverdikke!
In vlaanderen bestaat maar 1 ziekenhuis gericht op borderline : st.camillus in gent.
Voor de rest is het precies een taboe ofzo.
Soms vraag ik me dan af, wat is borderline eigenlijk?
Wij noemen het een stempel dat je krijgt omdat ze niet weten wat er precies met je aan de hand is,precies of we zijn psychisch gestoord en meer niet.
Hoe we nog niet op de brandstapel terecht komen snap ik niet.
Ik heb een erg promiscue gedrag (gehad) bij mn borderline, nu, de stad waar ik geboren ben, daar noemen ze me een slet.
Ik ben geen slet, ik had gewoon aandacht nodig omdat niemand me begreep.
Gelukkig is da promiscue gedrag (bijna) over, maar als ik terugdenk aan de periodes waar ik verschrikkelijk aan het borderen was voel ik me wel een slet geweest.
Hatelijk, ze zouden eens moeten weten wat er toen in me omging.
Ben door zoveel mannen misbruik geweest en ik had zoiets van:
misbruik me maar, ben toch niks waard, al sta je in rij aan te schuiven bij wijze van spreken,snappen jullie?
Maar ik ben geen slet hoor, ik ben eigenlijk een heel lief mens die vroeger niks van identiteit had en zelfrespect,that's it!
liefs
kim