De weg kwijt

Hallo iedereen,

Goh waar moet ik beginnen… Wil zoveel vragen…

Ga hiermee beginnen: ik volg al zo'n 4 jaar geen therapie meer, wil dit ook niet. De verplaatsing(met mijn scooter kom ik niet zo ver en de bus is waar ik woon nog zo goed als onbestaand)de mogelijkheid van welke therapie,… maken het mij zo goed als onmogelijk om het juiste te vinden. In belgie is het aanbod ook heel beperkt. Ook heb ik nog heel veel moeite om mezelf niet beter te verkopen dan ik ben. Dus krijgen ze ook al geen goed beeld van mij. Dit en nog een paar dingen hebben mij doen besluiten therapie uit te sluiten.

Maar nu is mijn vraag: heeft iemand tips om beter om te gaan met het dagelijkse leven zoals huishouden( woon alleen, heb al veel bijgeleerd maar er zijn nog wat hobbels ) papier werk en het opbouwen van structuur. Of mss ander advies hier rond?

Ook zou ik graag willen vragen of er nog iemand is die wiet gebruikt, gebruikte of aan het stoppen is? Ik ben namelijk aan het stoppen( verschrikkelijk zwaar!) en heb heel veel last van woede uitbarstingen, niet willen/ kunnen slapen, kortom mijn borderline is eens zo erg nu. Het is al heel lang geleden dat het zo erg was. Begin ook te twijfelen of stoppen wel de juiste keuze is. Ik wou trouwens stoppen omdat ik vond dat het uit de hand liep en echt verslaafd was. Mijn vriend heeft ook liever dat ik dit niet meer doe( ook al liet hij het toe de schat).

Zit ook in een moeilijke periode, heb net echt een nachtmerrie van een paar maanden achter de rug( is nog een beetje bezig) dus mss is het toch beter om het te controleren ipv volledig stoppen.

Zoals jullie wel merken ben ik erg in de war en weet gewoon niet meer wat te doen. Daarom ook na jaren twijfelen dat ik nu probeer met lotgenoten te gaan praten. Want al is mijn vriend de grootste en liefste schat, hij kan mij moeilijk helpen. Heb ook nog steeds moeite hem de volledige feiten te geven, en via internet tegen vreemde lukt dit hopelijk beter

Lieve groetjes

Ik denk toch dat je hulp zou moeten vragen aan bv je huisarts.

Uiteraard vind ik het alleen maar goed, dat je jezelf niet beter voor kunt doen dan je bent, hulpverlening zou helemaal niks kunnen betekenen als iedereen zich maar beter voordeed dan hij was.

Zelf gebruik ik wiet als pijnstiller, op doktersrecept, wegens een andere aandoening, maar ik juich het recreatieve gebruik voor mensen met een psychische stoornis niet toe, het feit dat je slecht slaapt nu je gestopt bent, zegt enkel dat je wel degelijk verslaafd/gewend bent aan de thc.

Hier in Nederland zijn vrijwilligers die mensen helpen met hun administratie en zelfs met het vinden van structuur in je huishouden, je huisarts weet vast of er zoiets ook in België bestaat.

Denk nog eens na over die therapie, lotgenoten kunnen elkaar wel tips geven vanuit hun eigen therapie, maar wat voor de 1 prima helpt, kan de ander nog dieper de put in werken.

Vledermuiz

Collie