ex met lowlevel borderline met narcistische trekken

  • helena

    Hoi Gitty,

    Bij mijn ex is zeker sprake van een jeugd waarin hij naast het verkeerde voorbeeld ook de verkeerde begeleiding van zogenaamde professionals heeft ontvangen. De verhalen die ik hoor over zijn jeugd, word ik niet erg blij van en vind ik erg triest. Dat geeft hem echter niet het recht om mij te vernederen, emotioneel te mishandelen, te bedriegen en te liegen en loochenen (hij ‘loog’ erg vaak, maar geloofde daar dan zelf volledig in, niet alleen bij mij, maar ook als het om anderen ging). Daarnaast was alles altijd mijn schuld, het lag nooit aan hem en hij mat hij met twee maten. Als hij dingen deed die eigenlijk niet konden, wist hij daar een begrijpelijk verhaal bij te maken dat werd geaccepteerd. Als ik hetzelfde deed, was de wereld te klein en hoe ik dan toch zo achterlijk kon zijn dat ik dat dan niet begreep en inzag.

    Ik heb zijn gedrag lange tijd goed gepraat, heb hem steeds meer en vaker over mijn grenzen laten gaan (want het was immers allemaal zo begrijpelijk of … hij maakte achteraf zo lief zijn excuses, of…. noem maar op). In het kort komt het er gewoon op neer dat ik hem toestond om volledig over mijn normen en waarden heen te banjeren, waardoor ik mijn zelfvertrouwen en zelfrespect in vergaande mate kwijt ben geraakt en daarmee ook het vertrouwen in het goede van de mens.

    Ik kan jouw situatie niet beoordelen, maar waak vooral voor je eigen grenzen en behoud je zelfrespect en eigenwaarde! Ik wens je veel succes.

  • helena

    Heb nog eens wat verder doorgelezen over dat low-level en high-level. Mijn ex valt meer onder de categorie high-level borderline met narcistische trekken. Hij kan zich goed redden in de samenleving door zijn mooie verhalen (die zelden geheel kloppen of volledig zijn). Hij weet wat er van hem verwacht wordt en past zich daar min of meer op aan. Alleen mensen die hem héél goed kennen en nauw met hem samenleven of -werken, zijn na langere tijd in staat zijn gedrag te doorgronden. Dat maakt het nu juist ook zo moeilijk, mensen begrijpen je zelden als je je verhaal vertelt, kunnen het zich niet voorstellen. Gelukkig heb ik en tweetal hele goede vrienden en een voormalig goede vriend van hem die ook in negatieve zin met zijn gedrag te maken heeft gehad. Dat helpt in ieder geval om mij niet geheel gestoord te voelen (Ben ik dan zo gek dat ik alleen dat gedrag van hem zie? Nee dus!).

  • Collie

    Ik ben bang dat je high-level nu wat verkeerd interpreteert.

    Iemand die high-level borderline is, weet dat hij/zij af en toe behoorlijk uit de bocht vliegt en zal daar geen goedpraterij of leugens aan vastmaken; die zal eerder psychologische hulp zoeken omdat hij/zij erkent dat zijn/haar gedrag niet kan maar weet daar zonder hulp van buitenaf niet vanaf te komen.

    Iemand die zich al liegend en bedriegend staande houdt, neigt toch echt eerder naar narcisme of zelfs een antisociale pers.stoornis en dan niet van het high-level type.

    Narcisme komt sowieso niet eens voor als high-level, omdat iemand met narcisme bij voorbaat uitgaat van zijn eigen gelijk. Hulp is daar dan ook heel moeilijk omdat iemand met narcisme zijn eigen waarheden niet snel zal in (durven) ruilen voor de waarheden van een therapeut.

    Je adviezen aan Gitty zijn wel heel waardevol en tegelijkertijd zo vreselijk moeilijk omdat mensen met narcistische trekjes juist vaak mensen om zich heen verzamelen die dikwijls van het zichzelf wegcijferende type zijn, mensen die hun eigen grenzen niet zo heel fanatiek bewaken dus eigenlijk.

    Wens jullie beiden veel kracht, wijsheid en liefde toe!

  • helena

    Hoi Collie,

    Dank voor je toelichting op high-level borderline. Ik kreeg inderdaad een andere indruk bij de stukjes die ik erover las en dacht dat het dan ging om mensen die hun gedrag weten te maskeren door kennis van dat wat sociaal-wenselijk is en zich daar dus aan aan te passen. Ik begrijp dat het juist om mensen gaat die in staat zijn tot een stukje zelf-reflectie, tja… daar herken ik hem inderdaad niet in. Ik mag natuurlijk ook helemaal geen diagnose stellen, want daar ben ik niet voor opgeleid, maar borderliner met narcistische trekken komt wel heel dicht bij het gedrag dat ik heb waargenomen en ervaren.

    Ik kom er wel, al heeft het lange tijd nodig. Weet zeker dat ik inmiddels op de goede weg zit! Ik houd hem vooral héél erg op afstand. Ivm de kinderen kan ik hem helaas niet geheel uit mijn leven bannen, maar het is wel tot een minimum beperkt. Voor mij een voorwaarde om mijn eigen leven weer goed op poten te kunnen zetten.

  • Henk

    Heel herkenbaar verhaal. Ik heb het allemaal meegemaakt. Onvoorstelbare desinteresse in mij, wel heel veel verwijten, draait allemaal om haar. Middelpunt van de belangstelling willen staan en niemand snapt mijn kant. Alleen de paar mensen die erg dichtbij staan hebben het gezien (vriendin, mijn ouders, waarschijnlijk ook haar zussen, maar die willen er niet over praten). Verder wel verhalen over; gisteren had ik genoeg aandacht in de disco, had zo een paar mannen mee naar huis kunnen nemen.

    Boos worden kan ik niet meer, ik heb eerder met haar te doen, haar leven is zwaar, ze vind dat iedereen haar probeert te vernederen.

    Ik heb nu een half jaar afstand en dat voelt enorm goed. Ook ik heb 2 kinderen dus een band zal er blijven, maar ik heb niet het geloof dat het ooit beter gaat worden.

    hmmm, er komt wel weer wat naar boven nu ik dit zo schrijf….

  • Marlous

    Beste Debby,

    kan ik met jou in contact komen>>??

    Met vr.gr.

    Marlous

  • Collie

    Heb je gezien hoe oud dit draadje is?

    Ik acht de kans klein dat ze dit nog leest en als ze het al leest hoop ik voor haar dat het oud nieuws is dat ze al bijna was vergeten. ;)