Hoi Gitty,
Bij mijn ex is zeker sprake van een jeugd waarin hij naast het verkeerde voorbeeld ook de verkeerde begeleiding van zogenaamde professionals heeft ontvangen. De verhalen die ik hoor over zijn jeugd, word ik niet erg blij van en vind ik erg triest. Dat geeft hem echter niet het recht om mij te vernederen, emotioneel te mishandelen, te bedriegen en te liegen en loochenen (hij ‘loog’ erg vaak, maar geloofde daar dan zelf volledig in, niet alleen bij mij, maar ook als het om anderen ging). Daarnaast was alles altijd mijn schuld, het lag nooit aan hem en hij mat hij met twee maten. Als hij dingen deed die eigenlijk niet konden, wist hij daar een begrijpelijk verhaal bij te maken dat werd geaccepteerd. Als ik hetzelfde deed, was de wereld te klein en hoe ik dan toch zo achterlijk kon zijn dat ik dat dan niet begreep en inzag.
Ik heb zijn gedrag lange tijd goed gepraat, heb hem steeds meer en vaker over mijn grenzen laten gaan (want het was immers allemaal zo begrijpelijk of … hij maakte achteraf zo lief zijn excuses, of…. noem maar op). In het kort komt het er gewoon op neer dat ik hem toestond om volledig over mijn normen en waarden heen te banjeren, waardoor ik mijn zelfvertrouwen en zelfrespect in vergaande mate kwijt ben geraakt en daarmee ook het vertrouwen in het goede van de mens.
Ik kan jouw situatie niet beoordelen, maar waak vooral voor je eigen grenzen en behoud je zelfrespect en eigenwaarde! Ik wens je veel succes.