Hallo,
Ik ben Yvonne 35 jaar en weet sinds kort dat ik een bordeline persoonlijkheidstornis heb. Veel dingen kregen eindelijk een plekje en een naam. Nou heb ik 2 jonge kindjes, een jongetje van 5 en een meisje van 2. Ik zou graag van anderen willen weten, hoe ze ondanks dat ze BPS hebben, toch de opvoeding voor de kinderen zo optimaal te maken, en dat het ook gezellig blijft in huis.
Welkom op het prikbord Yvonne.
Jouw vraag is niet zo eenduidig te beantwoorden denk ik.
Op de eerste plaats kan borderline zich op vele manieren uiten, je kunt acting in zijn, dan merken jouw kinderen helemaal niet zoveel van jouw borderline maar ben je vooral moeilijk voor jezelf, maar je kunt ook acting out zijn, dan heeft iedereen in je directe omgeving min of meer ‘last’ van je.
Daarnaast, de tweede plaats dus 
, ook bij borderline zijn er verschillende niveau's, de een wat heftiger dan de ander.
Je kunt last hebben van zoveel verschillende symptoomcombinaties dat de adviezen die voor de een gelden, voor de ander ongeschikt kunnen zijn.
Als ik jou was, zou ik me niet alleen op de kinderen of de opvoeding concentreren maar snel zien dat ik in therapie kan, waar ik mijn borderline aan zou pakken, daar hebben niet alleen je kinderen en jij zelf profijt van, iedereen in je omgeving heeft daar profijt van. Maar jij zelf nog wel het meest.
Het leven kan zoveel eenvoudiger, dan wat wij, mensen met borderline, er soms zelf van maken.
(Ben zelf moeder van een volwassen zoon en oma van 2 prachtige kleinkinderen, heb ooit de diagnose borderline gehad maar wegens geen terugvallen is dat al lang weer uit mn medisch dossier verdwenen, wel hanteer ik nog iedere dag de technieken die ik ooit leerde in therapie, maar dat is een automatisme geworden, bij borderline staan we hier in huis niet zo vaak meer stil, vooral wanneer ik op het wereldwijde web kom, hier op het prikbord, waar ik ook ooit begonnen ben met de mededeling dat ik ‘de diagnose’ had gekregen.)
ik kan je zeggen dat ik niet de makkelijkste ben maar wel moeder van twee meiden het was geen leuke tijd maar ik ben er door heen gekomen.
Ik hb intensieve therapie gevolg om me zelf te leren kennen verstraining gedaan en twee pubers op gevoed gescheiden en alleen met de meiden leef ik verder
Sins ik met de meiden alleen woon gaa thet stukken beter bordeline is een breed begrip alles kun je er onder plaatsen maar neem van mij aan dat het beste medicijn niet helpt
Gewoon lekker aan jezelf werken kijk wat je valkuil is maak je nog niet druk de kinderen groeien met je mee! Liefde overwint alls zo bben ik er gekomn mijn man was een hele lieve vent maar gee enkele begrip voor borderline ik moest hem laten gaan tot groot verdriet van de meiden en mezelf maar we zijn er goed uitgekomen.Lees niet te vee er word veel overdreven.
Het word erger gemaakt dan het werkelijk is zorg dat je mensen om je heen hebt die in je geloven je begrijpen je willen helpen dan kom je er vanzelf ik wens je heel veel geluk !
S1ngle Schreef:
——————————————————-
> ik kan je zeggen dat ik niet de makkelijkste ben
> maar wel moeder van twee meiden het was geen leuke
> tijd maar ik ben er door heen gekomen.
> Ik hb intensieve therapie gevolg om me zelf te
> leren kennen verstraining gedaan en twee pubers op
> gevoed gescheiden en alleen met de meiden leef ik
> verder
> Sins ik met de meiden alleen woon gaa thet stukken
> beter bordeline is een breed begrip alles kun je
> er onder plaatsen maar neem van mij aan dat het
> beste medicijn niet helpt
> Gewoon lekker aan jezelf werken kijk wat je
> valkuil is maak je nog niet druk de kinderen
> groeien met je mee! Liefde overwint alls zo bben
> ik er gekomn mijn man was een hele lieve vent maar
> gee enkele begrip voor borderline ik moest hem
> laten gaan tot groot verdriet van de meiden en
> mezelf maar we zijn er goed uitgekomen.Lees niet
> te vee er word veel overdreven.
> Het word erger gemaakt dan het werkelijk is zorg
> dat je mensen om je heen hebt die in je geloven je
> begrijpen je willen helpen dan kom je er vanzelf
> ik wens je heel veel geluk !
Ben het hier (totaal) niet mee eens.
Heb persoonlijk (incl. eigen kind en stiefkind) helaas anders meegemaakt. Ook tijdens de cursus omgaan met borderline heel veel pijnlijke drama verhalen gehoord.
Dochter van mijn ex loopt inmiddels bij eigen psychologen en volgt de omstanders cursus voor kinderen die zijn opgevoed door ouders met psychische of verslavingsproblemen omdat ze haar moeder heel veel kwalijk neemt van zaken die hebben gespeeld in haar jeugd en nog steeds spelen. Nu pas ziet haar dochter wat er heeft gespeeld, de enorme hoeveelheid leugens, het altijd zwartmaken van haar vader en afkraken van haar eigen dochter en nog veel meer).
Maar het leed is al lang aangedaan en wordt nog steeds aangedaan want natuurlijk is moeders een heel goede moeder geweest en heeft ze niets verkeerd gedaan etc. Ik wordt ook zwart gemaakt net zoals al haar overige ex partners.
Mijn kind die momenteel 5 jaar oud is loopt ronduit gevaar. Gelukkig houdt de school en vangnet jeugd (GGD) en tegenwoordig ook nog eens Punt P zich bezig met mijn zoontje en ik ben daar dolblij mee want ik weet hoe schadelijk een ouder met BPS voor een kind KAN zijn. De moeder van mijn kind heeft zichzelf met haar bizarre gedrag in de picture gespeeld bij GGD etc. Dat is mijn en mijn zoontje zijn geluk.
Vooral voor kinderen die opgroeien met een problematische (high conflict BPS, acting out tye dus) lopen groot gevaar en hebben echt iemand nodig (enlightend witness) die ze begeleid en aangeeft en helpt in hun ontwikkleing om een stabiel mens te worden. Iemand die vertouwen opbouwt ipv sloopt met vor een kind onvoorspelbaar en agressief gedrag van zijn moeder.
Dus enige nuance kan geen kwaad. Sommige verhalen van omstanders kunnen overdreven overkomen maar omstanders cursussen, fora als facing the facts (perfect forum voor omstanders .. .echt een aanrader) bestaan natuurlijk niet voor niets.
BPS is en blijft een ernstige psychiatrische ziekte.
En uiteraard zijn er mensen met BPS die wel goed functioneren als ouder.
Hoi,
Ik ben ook 35 en heb 2 jonge kinderen ( dochter van 5 en zoon van 3) en ook ik heb BPS. Ik ben nog niet zolang gediagnostiseerd, maar zit wel al sinds september in therapie. En wat ik kan vertellen is dat de therapie helpt. Ik volg DGT bij PSYQ. Tijdens deze therapie leer ik wat het is om BPS te hebben, wat het betekend en hoe ik om moet gaan met BPS. Ik leer technieken om moeilijke tijden door te komen en ik leer mijzelf waarderen om wie ik ben. Doordat mijn zelfvertrouwen groeit, word ik een betere moeder. Doordat ik leer wat BPS is, kan ik mijn dochter begeleiden in haar ontwikkeling. Zij en ook mijn zoon natuurlijk, zijn erfelijk bepaald, en ik merk aan veel dingen bij mijn dochter al dat zij erg op mij lijkt. Doordat ik nu weet wat er bij mij gebeurd, kan ik het bij haar beter begeleiden, en dan hopen dat het bij haar nooit de kop op steekt.
Soms is het wel moeilijk, en denk ik dat het allemaal voor niets is. Maar ik hoor uit mijn omgeving dat ze zien dat het beter gaat. Ik verander, ookal is dat mij niet altijd duidelijk. Ik ga anders met situaties om en dus ook met mijn kinderen.
Mijn advies is wel om therapie te volgen. Je kunt er alleen maar een betere moeder door worden, en dat willen we allemaal toch?
succes!
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's