Hoe verstandig is het dat ik uit ga met een meisje met borderline. Waar ik heel erg bang voor ben dat het,nu het zo goed gaat met me, het weer razend snel minder zal gaan. Omdat de dingen intenser zijn dan met een persoon zonder borderline. Zal/kan zo iemand mij een stabiele basis bieden.
Even een update; Ik ben nu net klaar met schema gerichte therapie. Ik ben er erg door veranderd. Dat hoor ik ook van mensen op mijn werk. Alleen is er een collega die moeite heeft met hoe ik veranderd ben. En dit laat ze merken ook. Dat heeft voor nu even mijn schema's weer iets meer doen ontvlammen. En hoewel ik 99% van de tijd de gezonde volwassenen (of wijze geest, voor diegene uit de dgt) weet te vinden en te gebruiken. Automutileer ik soms nog, om de spanning te verminderen. En ik voel me nu al een week leeg maar heb nog niet gesneden. En dat ga ik ook niet doen. Ik zoek activiteiten en mensen die mijn ego en gevoelens aanspreken.
Weet je ik ben gewoon TROTS op mijzelf. Die mensen die dicht bij mij staan zijn jammer genoeg niet meeveranderd dus zeg ik het regelmatig zelf tegen mijzelf.