Hallo,
Ik vraag me al een tijdje af wat er precies door iemand heen gaat die borderline heeft.
Zelf heb ik denk ik net zo als ieder mens, goede buien en slechte buien. Soms ben ik blij en gelukkig, soms te neer geslagen en zie ik het niet meer zitten. Eigenlijk is dit elke dag wel verschillend. Met mijn verstand kan ik mijn negatieve buien vaak wel relativeren, maar daarmee voel ik me niet meteen gelukkig.
Ik mediteer ook regelmatig, ik merk dat ik dan sneller afstand kan nemen van mijn negatieve emoties, de emoties die eerst echt leken te zijn, worden dan minder echt en reeel.
Ik ben dus benieuwd waarom een borderliner de goede en slechten momenten extremen zo extreem beleefd, wat er dan gebeurt van binnen? Kan iemand mij dit vertellen?
Is het zo dat iemand met borderline echt eerst geloofd dat iemand helemaal top is en een paar uur later dezelfde persoon niet ziet staan?
Ik hoop op reacties!